Θεοχάρης και Πολυχρόνης Κότσικας
Γεννήθηκαν στην Κάρυστο, ο μεν Θεοχάρης το 1857 ο δε Πολυχρόνης το 1859. Προς εύρεση καλύτερης τύχης μετανάστευσαν στην Αίγυπτο, όπου επιδόθηκαν στο εμπόριο, σημειώνοντας μεγάλη πρόοδο. Το 1899 τα εργοστάσια της ζάχαρης έκλεισαν από οικονομικές δυσχέρειες. Ήρθαν σε συμφωνία με τους κατόχους τους τότε να οινοπνευματοιούν τη ζάχαρη. Για το σκοπό αυτό ίδρυσαν μεγάλα εργοστάσια οινοπνευματοποιίας στην Τούρα κοντά στα λατομεία των Πυραμίδων, από τα οποία απέκτησαν μεγάλη περιουσία.
Μετριόφρονες, συντηρητικοί και απέριττοι καθώς ήταν, ξόδευσαν τον πλούτο τους για το καλό της γενέτειράς τους και των Αιγυπτίων που εργάζονταν στα εργοστάσιά τους. Χορήγησαν μεγάλα χρηματικά ποσά και στο ελληνικό κράτος. Ενίσχυσαν τους απελευθερωτικούς πολέμους 1912-13, συμμετείχαν στην κατασκευή του θωρηκτού "Αβέρωφ", ύψωσαν στο προαύλιο της παλιάς βουλής τον ανδριάντα του Χαριλάου Τρικούπη και κατασκεύασαν δύο πολεμικά αεροπλάνα.
Με κάθε τρόπο βοήθησαν επίσης την ιδιαίτερη πατρίδα τους. Κατασκεύασαν πολλά δημόσια και εκπαιδευτικά ιδρύματα στην Κάρυστο, όπως τα γραφεία του δήμου, Ειρηνοδικείο, την Υποδιοίκηση Χωροφυλακής Καρύστου, εργοστάσιο ηλεκτροφωτισμού στην Κάρυστο και πολυτελές σχολείο στα Καλύβια. Ακόμα, προικοδοτούσαν τρεις άπορες κοπέλες κάθε χρόνο και διέθεσαν 50.000 λίρες για την κατασκευή του λιμανιού της πόλης. Δεν ξέχασαν και τους ιθαγενείς της Αιγύπτου, για τους οποίους δαπάνησαν 20.000 λίρες για την ανοικοδόμηση του ελληνικού νοσοκομείου Αλεξάνδρειας "το Κοτσίκειον".